Στα μισά...

Έφυγα από το pause.
...κι ας είχα μείνει στα μισά.
Κι ας περιμένουν κάποιες διακοπές που δεν θα πάω ποτέ. Κάποιες νεροτσουλήθρες χωρίς γέλια. Γι άλλους είναι αυτά. Κι ας έμειναν στη μέση τα λόγια που δεν είπα. Ας ειπώθηκαν άλλα παραπάνω. Αυτά, τα άχρηστα. Κάποια μισοτελειωμένα φαγητά, κάτι μπύρες που δεν ήπια, κάτι φρέντο  που θα ζεσταίνονται σε ξένα τραπεζάκια. Κάτι ρούχα που δεν θα φορέσω ποτέ. Κάτι σπασμένες "νότες" στον κάδο σκουπιδιών. Και χαρτια σχισμένα στα δύο , μισά κι αυτά.  Τσιγάρα που δεν θα καπνίσω πια. Και βόλτες με τη μηχανή που δεν θα ξανακάνω. Κι ας  έμειναν στη μέση ή στην αρχή τους που δεν ξεκίνησε ποτέ,   κάτι θάλασσες, κάτι βουνά,κι ένα μακρυνό ταξίδι.  Οι βόλτες στον πεζόδρομο της Ακρόπολης, κάτι παγωτά μηχανής και οι παλιές ταινίες στα θερινά σινεμά. Χαρές που δεν ήρθαν ποτέ τα βράδια της προσμονής και τα πολλά υποσχόμενα πρωινά. Ο ανεμιστήρας στην οροφή που συνεχίζει να γυρίζει στις μισές στροφές. Σιωπές που δεν θα ξανακούσω και πάλι σιωπές και πάλι σιωπές.  Στη μέση ο χορός στα μπαρ με ένα τραγούδι που έμεινε μισό, ατέλειωτο. Κάτι φρούτα και τοστ με μαγιονέζα και αυγά. Σουβλάκια στον άλλο πεζόδρομο που ποτέ δε θα παραγγείλω. Οι πίτσες που καθυστέρησαν να έρθουν και δεν θα έρθουν ποτέ. Μισές και νύχτες στα Friday's, στο mall, ή στο κινέζικο που μου αρέσει. Αγγελίες που ποτέ δεν έψαξα, ραντεβού για δουλειά που ποτέ δεν πήγα. Βιβλία που θα γράψω μισά και ανολοκλήρωτα θεατρικά έργα. Μια πολλά υποσχόμενη δουλειά που θα ξεκινήσει από τα μισά. Ατέλειωτα και τα μεσημέρια του ύπνου στον καναπέ. Οι καληνύχτες, οι καλημέρες που δεν θα πω. Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, το ψυγείο που δεν έκλεινε ποτέ. Και αυτές οι δουλειές στο σπίτι που έμειναν μισές. Μισό το βλέμμα όπως θα στρίβω τη γωνία, μισός και ο προορισμός μέχρι το σπίτι. Μισές ανάσες, μισά λαχανιάσματα, μισές κραυγές. Τα βράδια του ιδρώτα και το χάσιμο που δεν κατάλαβα ποτέ. Ο τρόμος στα μάτια και αυτός μισός. Τα λίγα γέλια και αυτά στη μέση. Οι πολλές φωνές που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν. Τα κλάμματα χωρίς λόγο. Ενα παρελθόν που δεν μπόρεσα να γιατρέψω, ένα tatoo που ποτέ δεν βγήκε, κάτι φωτογραφίες που ποτέ δεν θα ξαναδώ. Και κάτι άλλες φωτογραφίες που στα μισά ενόχλησαν κι ας ήταν αθώες.  Κάτι μισά βράδια στην Πλατεία. Μια μισή βόλτα στην Πλάκα, στο Θησείο και στο Γκάζι. Κάτι συναυλίες που δεν τέλειωσαν ποτέ και σιωπές πάλι σιωπές μισές κι αυτές. 'Ολα μισά. Στη μέση , κομμένα στα δύο.  Που ποτέ δεν θα ολοκληρωθούν. Γιατί πάντα τα μισά ήταν που άρεσαν. Μόνο τα μισά μήπως κάποια στιγμή γινόντουσαν ένα! Εμεινε μισό κι αυτό...στη μέση!
Εφυγα από το pause.
...και ξεκινάω από τα μισά.