Kiss me

Νύχτα. Δρόμοι της Αθήνας. Προβληματισμένος ακόμη μια φορά από ένα περιστατικό (που δεν είναι του παρόντος να εξιστορήσω) που απέδειξε πανηγυρικά για μιά ακόμη φορά τη μαλακία που με δέρνει...είπα να πάρω θάρρος απο την επιμελώς προσεγμένη ηλιθιότητα και των άλλων, όχι για να νιώσω καλύτερα αλλά για να επιβεβαιώσω ότι είμαι ενταγμένος στο σωστό σύνολο ή υποσύνολο τουλάχιστον.

Αλήθεια, μήπως θα έπρεπε να φιλάμε αντί να μιλάμε τόσο πολύ;


-τι ζώδιο είσαι; (ρώτησε αυτή)
-Εχω γεννηθεί στις 24 Απριλίου (απάντησε αυτός)
-Δεν σε ρώτησα πότε γεννήθηκες, τι ζώδιο είσαι σε ρώτησα (επανέλαβε αυτή)

...ή τουλαχιστον να τρώμε αντί να μιλάμε;


-Δεν είναι ωραία η Ακρόπολη;(να δεις που αυτή εννοει τον Παρθενώνα)
-Ναι είναι πολύ ωραία (κι αυτή τον Παρθενώνα εννοεί)
-Αυτό είναι το μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας (γιατι ακόμη στην αρχαία Ελλάδα βρισκόμαστε ως γνωστόν)
-Ποιο; (εύλογη ερώτηση)
-Κανεις άλλος δεν μπόρεσε να κάνει τέτοια Ακρόπολη (γιατι είμαι σίγουρος ότι εννοει τον Παρθενώνα;)Μόνο η Αθήνα! (αρα Αθήνα=Αρχαία Ελλάδα...καλά πάμε)
-Α ναι κανείς, μόνο η Αθήνα έχει την Ακρόπολη (και η Τίρυνθα; η Λίνδος; Ο Ορχομενός; εκατοντάδες πόλεις στην Ελλάδα, στην Ιταλία, σε όλη την Ευρώπη, στην Ασία, στην Αφρική ακόμα και στην Αμερική που έχουν αρχαίες Ακροπόλεις (αλλά όχι Παρθενώνα);
-Οσο σκέφτομαι οτι οι κωλοάγγλοι έχουν στο μουσείο τους τα Ελγίνεια (?!) της Ακρόπολης δεν ξέρεις πως τσαντίζομαι! (Να το!)

...αν και θα ήταν προτιμότερο να μη λέμε τίποτα...


-Ρε μαλάκα σου λεω γαμώ τα μουνιά, τέτοιο μουνί δεν έχεις ξαναδεί,Είχε έναν κώλο ρε μαλάκα... έμεινα μαλάκας να τον κοιτάω, είχα κατεβάσει γενικό και η ψωλή μου ξερόχυνε (που σημαίνει ότι σε ένα μουνί αυτό που γουστάρουν οι... άντρες είναι ο κώλος...μάλιστα)
-Ελα ρε πούστη μου!
-Ρε μαλάκα σου μιλάω είχε ανέβει πάνω στο τραπέζι και την κούναγε την κωλάρα της ο μούναρος και είχα τρελλαθεί, ανέβηκα κι εγώ και άρχισα να της τον τρίβω ρε μαλάκα και καθόοοοοοοοοτααααααανννν ...η ψώλα!
-Τα ήθελε η πουτάνα ε;
-Αν τα ήθελε λεει; σφεντόνα μου τον είχε κανει. Παρ ολίγο να τη γαμησω εκεί πάνω
-Τη γάμησες ρε αρχίδι;
-Οχι την καριόλα μου το έπαιζε παρθένα μετά
-Και τι έκανες ρε;
-Τι να κάνω ρε μαλακα;...βάρεσα μια μαλακία...σουπερ μαλάκα...σκεφτόμουν ότι της έσκιζα την κωλαρα και είχα κατακαυλώσει!
-Καύλα ρε μαλάκα...καλά της ξηγήθηκες! (εκδίκηση όμως ε;)
-τέτοια καύλα ούτε σε γαμήσι ρε...έχυνα μια ώρα!

...η γραφή,ξέρετε, δεν είναι το άλλοθι της σιωπης...


-Εγώ δεν τα σηκώνω αυτά, θα του στείλω μήνυμα και θα του την πω
-Κάτσε ρε Γιάννα, σκέψου το λίγο ακόμα
-Δεν έχω να σκεφτώ τίποτα, τέτοιες στραβές έγω δεν τις γουστάρω.
-ε εντάξει μπορεί κατι να του έτυχε
-τι να του έτυχε ρε Αποστόλη; Εγώ απο προχθές που τα φτιάξαμε τον έχω τρελάνει στα μηνύματα, κι αυτός να μου στελνει ένα άντε το πολύ δύο; Ειπαμε έχει δουλειά και χθες και προχθές Οκ δεν είπα τίποτα! Αλλά τα κωλοκινητα τι τα έχουμε; Πως θα μου δείξει οτι ενδιαφέρεται;Ολο δεν έχει κάρτα και δεν έχει κάρτα. Α οχι ή τα έχουμε ή δεν τα έχουμε να αποφασίσει! (δεν κατάλαβα όμως αν τα έχει με άνθρωπο ή με το κινητό της)
-τι κινητό έχει;
-Nokia μια μαλακία φιγουρατζίδικη
-Και τι θα του γραψεις;
-Ξέρω εγώ... (γράφει με άπίστευτη ταχύτητα με τον αντιχειρα του χεριού της σχεδόν πιο γρήγορα απο ότι μιλάει...και με ενα χαμόγελο πατάει με δύναμη ένα πληκτρο...προφανώς το πληκτρο της αποστολής)οχι για να ξέρει με ποιαν έχει να κάνει (εγώ θα έλεγα: να ξέρει με τι μοντέλο κινητού έχει να κάνει...πιθανόν το δικό της Motorola να υπερισχύσει του δικού του Nokia. Ακούγεται ο ήχος εισερχομένου μηνύματος...το διαβάζει) τιιιιιι;;;;; Δεν το πιστεύω! Τον παλιομαλάκα (αναλύεται σε δάκρυα)
-τι έγινε;
-Με χώρισε ρε...λεει πως τον κουράζω και πως τον έχω πνίξει και θέλει χώρο και χρόνο να αναπνεύσει
-Ε εχει δίκιο... τόσα μηνύματα...
-Τον αγαπαω ρεεεε (πότε το κατάλαβε; ανάμεσα στο 305ο και στο 306ο μήνυμα;) είχα επενδύσει πάνω του (μωρε η cosmote (?) να δεις πόσα επένδυσε πανω σου)...τόσα μηνύματα..
-ελα ησύχασε... θα το ξεπεράσεις...
-τι θα κάνω τώρα; (μήπως να αγοράσεις ένα αλλο κινητό?)

...ούτε η σιωπη το άλλοθι της εγκράτειας


(οι δύο ιερείς προχωρούσαν δίπλα δίπλα κατα μήκος της Αδριανού περνώντας έξω από όλα τα καφέ και τα εστιατόρια γεμάτα από κόσμο. Σιωπηλοί με ένα λάγνο βλέμμα, με ένα αδηφάγο βλέμμα που κατέτρωγε τις σάρκες όποιου σώματος είχε την τύχη να βρεθεί στο οπτικό τους πεδίο. Οποιουδήποτε σώματος ανδρός η γυναικός που δεν κρυβόταν πίσω απο ρούχα σχήματος και ιερωσύνης πίσω απο τα κατ αναγκη μακριά γένια και μαλλιά. Αυτό το ζηλόφθονο, νοσηρό, ανίερο βλέμμα, του απο τον Θεό εντεταλμένου για τα ανθρώπινα άρα και αμαρτωλα. Βουβοί χωρίς να έχουν να πουν τίποτα που να αξίζει ούτε καν σκεφτόμενοι προσευχές και αγιορίτικους χαιρετισμούς που μόνο ακουστά τους έχουν...βουβοί με χαμηλωμένο το γεμάτο έπαρση βλέμμα τους...με σφιγμένο ερμητικά το βρωμερό τους στόμα για να μην τους ξεφύγει η επιθυμία το παθος και η αδυναμία... γιατι αυτο το αγιο κολαστήριο της άθλιας σιωπής τους, τους εξασφαλίζει τον ηλίθια κολασμένο παραδεισό τους)

...η ομιλία επιτελει καθαρούς σκοπούς...έχει ξεκάθαρους στόχους (ή πρέπει να έχει)


-Πως πάει;
-Χαλαρα.
-Πόσα;
-50 ευρώ
-Πίπες κάνεις;
-Πίπες κάνω...φιλιά μη ζητήσεις
(Ο άντρας γύρω στα 40, το αγόρι γύρω στα 25. Το αγόρι μπηκε στο αμάξι και εφυγαν)

Τι σε κάνει άραγε να παίρνεις πίπες αλλά να μη φιλάς; Πόσο σιχαμένο μπορει να είναι ένα στόμα απο μια πούτσα ή ένα μουνί; Πόσα μικρόβια (!) έχουν τα χείλη και πόσα μια βάλανος ή μια κλειτορίδα;
Αν κρίνω απο αυτά που ξεστομίζουμε καθημερινα (ή από αυτά που πεισματικά εγκλωβίζουμε ανάμεσα στα δόντια, αρνούμενοι να τα εκφράσουμε)...αλλά οχι δεν θα πω...το αφήνω σε σας...

Γιατι άραγε δεν φιλάμε απλά, τόσο όσο ασίγαστα μιλάμε, όσο βουλιμικά τρώμε, όσο με βία σιωπούμε, όσο πρόστυχα γλείφουμε (μεταφορικά και κυριολεκτικά);

Απορώ αν και δεν κάνω κάτι διαφορετικό...μέλος αυτού του κόσμου είμαι κι εγώ...και η ειρωνία είναι οτι το χαίρομαι!!!

Καληνύχτα!