Ο άνθρωπος, η ζάχαρη ,το γλειφιτζούρι και η δίαιτα!

Είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος, που και που,  έχει  ήπιες έως μέτριες υπογλυκαιμικές κρίσεις.
Στο παρελθόν αντιμετώπισα το πρόβλημα ευκαιριακά. Στην αρχή με λίγη ζάχαρη όταν πάθαινα τις κρίσεις, εύκολη και γρήγορη λύση και την είχα μέσα στο σπίτι μου.
Αργότερα ανακάλυψα τα γλειφιτζούρια.  Πίστευα ότι θα μου  έκαναν καλό γιατί θα κρατούσαν πιο πολύ χρονικά και η πρόσληψη σταθρερής ζάχαρης  θα εξομάλυνε το πρόβλημα καλύτερα. Μου άρεσαν πολύ τα γλειφιτζούρια, αν και όχι όλα. Πιο πολύ μου άρεσαν τα γλειφιτζούρια  με γεύση πετροκέρασου. Δεν ήξερα όμως ότι ήταν δύσκολο να τα βρώ.  Κάποια στιγμή που  η κατάσταση ξέφυγε  πήγα να αγοράσω ένα από τα αγαπημένα μου και αποτελεσματικά ( όπως πίστευα)  γλειφιτζούρια πετροκέρασου.
Φτάνοντας στο κατάστημα με τα ζαχαρωτά έψαξα για το γλειφιτζούρι πετροκέρασου που μου αρέσει. Όμως δεν το βρήκα, και κατέληξα να ψάχνω για κάποιο υποκατάστατο που θα μου άρεσε φυσικά λιγότερο αλλά θα με ηρεμούσε πιο αποτελεσματικά, από τις κρίσεις υπογλυκαιμίας που με έπιαναν. Κι έτσι πήρα ένα γλειφιτζούρι με γεύση κεράσι.  Αμέσως αντιλήφθηκα  ότι,  μάλλον,  μου έκανε καλό αλλά δεν μου άρεσε πολύ η γεύση του. Παρ όλα αυτά συνέχιζα να  το τρώω αφού έβλεπα  ότι με ηρεμεί και με ησυχάζει. ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ. Και όσο περνούσε η  ώρα τόσο περισσότερο δεν μου άρεσε.
Μετά από κάποιες ώρες που δεν κατάλαβα πως πέρασαν είναι αλήθεια ( η επίδραση της ζάχαρης, και όχι της γεύσης, ήταν καταλυτική), πρέπει να ήταν  γύρω στς 7 ώρες αν θυμάμαι καλά (και θα συνέχιζα και για 7 χρόνια παρ όλο που δεν  μου άρεσε),  και ενώ συνέχιζα να γλείφω (!) αυτό το γλειφιτζούρι  έχοντας αυτό σχεδόν λιώσει αλλά ακόμα να τελειώσει, εγώ όμως να έχω ηρεμήσει πολύ αλλά να είμαι έτοιμος να ξεράσω τα άντερά μου, βλέπω μπροστά μου μια ταμπέλα διαβητολόγου που υπόσχεται θεραπεία από τα συμπτώματα υπογλυκαιμίας.  Ευκαιρία είναι είπα, το πίστεψα και  χωρίς να το σκεφτώ πολύ μπαίνω μέσα.
Ετσι άρχισα μια θεραπεία με σταθερή λήψη υδατανθράκων και σταθερά γεύματα. Για 3 μήνες περίπου ( που μου φάνηκαν 3 χρόνια) έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός και συνεπής στην τήρηση των γευμάτων και γενικώς η ζωή μου για  αρκετό καιρό που είχα μπει στο πρόγραμμα , ήταν  δύσκολη και δεν μπορούσα να ησυχάσω ώστε να σκεφτώ κάτι άλλο. Που και που ο γιατρός μου άλλαζε τη δίαιτα με φαγητά που άλλοτε μου άρεσαν πολύ και άλλοτε καθόλου. Αλλά συνέχιζα να την τηρώ σχεδόν ευλαβικά. Σταμάτησα όμως κάθε άλλη  ασχολία μου και επιδόθηκα στην τήρηση αυτού του προγράμματος. Αν και ο γιατρός μου είχε πει ότι καλό θα ήταν να συνεχίσω κανονικά τη ζωή μου ( δουλειά, κοινωνικές σχέσεις, διασκέδαση, χόμπυ κλπ κλπ) και απλώς να εντάξω αυτό το πρόγραμμα στην καθημερινότητά μου. Ετσι θα έχω σίγουρα και μακροπρόθεσμα ορατά αποτελέσματα. Όμως εμένα μου είχε γίνει έμμονη ιδέα και δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο παρά να κοιτώ την ώρα πότε πρέπει να φάω και τι.  Με κούρασε  πραγματικά πάρα πολύ. Εντάξει δεν είχα υπογλυκαιμκές κρίσεις για αρκετό καιρό  (αν και μερικές φορές που κάτι γινόταν και έχανα την μπάλα, έπαιρνα λίγη ζάχαρη, λίγη όμως και ίσα  για να έχω στιγμιαία αποτελέσματα με τις ανάλογες φωνές του γιατρού φυσικά και τις απιελές του ότι θα με αφήσει από θεραπευόμενο) αλλά είχα εξουθενωθεί  πάρα πολύ και  αποφάσισα να σταματήσω. Ετσι ξαφνικά όταν ο γιατρός κάποια στιγμή μου εξήγησε καλύτερα ότι έτσι θα πρέπει να είναι η ζωή μου όλη από εδώ και στο εξης, σκέφτηκα: γιατί να συνεχίσω αφού υπάρχουν πάντα  οι πιο γρήγορες λύσεις; Βλακεία θα ήταν να ταλαιπωριέμαι τόσο πολύ!
Κάπου βέβαια στο πίσω μέρος του μυαλού μου σκεφτόμουν πως ο γιατρός θα μου έδινε καλύτερο, πιο εύκολο πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις ορέξεις μου και μόνο, αν  έβλεπε ότι τα εγκατέλειπα και ότι θα με έχανε από πελάτη και μαζί τα λεφτά που του έδινα. Αλλά αυτός ήταν ανένδοτος και αυστηρός. Φάνηκε πιο έντιμος από ό,τι περίμενα!
Σταμάτησα.  Σιγά μην ενδώσω και στις συμβουλές του κάθε γιατρουδάκου. ΕΓΩ θα τα καταφέρω! Και πράγματι. Για λίγο καιρό πήγαινα καλά. Μου έλειπε το πρόγραμμά μου αλλά δεν είχα  κάποια ιδιαίτερα προβλήματα. Η θετική επιρροή της δίαιτας , (από όσο καταλαβαίνω τώρα), συνέχιζε ακόμα και μπορούσα να αντιμετωπίσω την καθημερινότητα σχετικά εύκολα. Αλλά κάθε μέρα όλο και λιγότερο.  Οι υπογλυκαιμικές κρίσεις ξανάρχισαν λίγο χρόνο μετά από την διακοπή της θεραπείας  και κάθε φορά που μου συνέβαινε αυτό έπρεπε  πάλι να ψάχνω να βρω να φάω κάτι γλυκό για να ηρεμήσω.  Και το έκανα γυρνώντας πάλι πίσω στις παλιές καλές μου συνήθειες που έτσι κι αλλιώς δεν νομίζω ότι έχουν καμιά σοβαρή επίπτωση στην υγεία μου.  Ετσι πίστευα τουλάχιστον  από παλιά. Κι ΕΓΩ πάντα ξέρω καλύτερα από τον καθένα, αφού ΕΓΩ γνωρίζω πολύ καλά τις ανάγκες του εαυτού μου.
Όμως πάλι έφτασε ο καιρός που τα πραγματα έχουν ξεφύγει πολύ και αυτό ευτυχώς μπορώ ακόμα να το αντιληφθώ, παρ όλο που ένα από τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας είναι και το χάσιμο του νου και του κόσμου γύρω. Το παθαίνω όλο και πιο συχνά τελευταία. Έχοντας φτάσει  μέχρι τώρα σε αυτό το σημείο έχω τις εξής επιλογές:
- Συνεχίζω να τρώω την εύκολη και άμεσα αποτελεσματική ζάχαρη
- Ξαναψάχνω για το αγαπημένο μου γλειφτζούρι πετροκέρασου με το ρίσκο να ξαναπέσω σε υποκατάστατο , ικανοποιώντας τον εαυτό μου δίνοντάς του ηρεμία για περισσότερο χρόνο
- Ξαναρχίζω την ιδια προληπτική θεραπεία με φάρμακα και σωστή διατροφή πρόσληψης υδαταθράκων  που έκανα και πριν και που ξέρω σίγουρα ότι θα έχει αποτελέσματα, που αν και θα μου στερήσει το "αγαπημένο" μου γλειφιτζούρι  και την εύκολη ζάχαρη θα με κρατήσει  περισσοτερο υγιή και σώο! Οτι μπορώ να στηριχτώ πάνω της.  Αν με ξαναδεχτεί ο γιατρός να με αναλάβει ( γιατί υπάρχει και η πιθανότητα να με διώξει κλωτσηδόν) θα είναι σα να  ξαναρχίζω την δίαιτα από την αρχή και θα έχω να  αντιμετωπίσω όλες αυτές τις δυσκολίες που αντιμετώπισα όταν την πρωτοάρχισα με  εντελώς  διαφορετική αντιμετώπιση όμως,  ώστε να καταφέρω να την εντάξω στην καθημερινότητά μου χωρίς να με καταβάλει ολοκληρωτικά. Ξέρω ότι πρέπει αυτό να κάνω και με κουράζει ήδη πάρα πολύ.
-Πηγαίνω σε έναν άλλο γιατρό να μου δώσει μια άλλη δίαιτα και φάρμακα μπας και μου είναι πιο εύκολο να  τηρήσω, παίρνοντας φυσικά το ρίσκο ο γιατρός να μην είναι το ίδιο καλός , ούτε να  μου δώσει η δίαιτά του τα ιδια αποτελέσματα που ή προηγούμενη δοκιμασμένη δίαιτα μου έδωσε.

ΟΚ έχω έρθει σε αδιέξοδο. Αλλά υπάρχει κάποιος που θα υποστήριζε ότι κάποια από αυτές τις επιλογές μου είναι λάθος;