Τα δώρα της κυρα-Ρίτσας ( thanx mom!)

Η κυρα-Ρίτσα, η μητέρα μου, είναι ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου. Όχι ,δεν θα πω την ιστορία της ζωής της, παρ όλο που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά μόνο για μας που την έχουμε ακούσει πολλάκις που την ξέρουμε  εν πολλοίς και όχι για τους υπόλοιπους.
    Όταν βγήκε λοιπόν στη σύνταξη η κυρα-Ρίτσα (εργάτρια λευκοσιδηρουργίας) άρχισε ένα χόμπυ που την ικανοποιεί αφάνταστα αλλά φέρνει πάντα σε δύσκολη θέση τους  άλλους. Παίρνει σβάρνα ό,τι παζάρι υπάρχει στην Αθήνα, Ρώσικο, Κινέζικο, Ρομά κλπ και αγοράζει πολύ χρήσιμα πράγματα για κείνη, πολύ άχρηστα δε για αυτούς που τα δωρίζει. Γιατί τα δωρίζει όλα όσα παίρνει. Που σημαίνει ότι κάθε δώρο το παίρνει εις πολλαπλούν . Δωρίζει λοιπόν, ξεκινώντας από την 5η ξαδέρφη του μπαμπά στο χωριό , για να περάσει χαλαρά σε πιο κοντινούς συγγενείς ,φίλους, γείτονες και κουμπάρους, καταλήγοντας ( αν και είναι μάλλον η πρώτη προτεραιότητά της) στην μεγαλύτερη αδερφή μου ,  στον μικρότερο αδερφό μου και φυσικά σε μένα.
   'Ετσι κάθε φορά που πάω στο Αιγάλεω στο πατρικό μου, εκτός του ότι μου μαγειρεύει την Άρτα και τα Γιάννενα, λες και δεν έχω να φάω σπίτι μου ( εντάξει μερικές φορές δεν έχω), μού δίνει κι ένα δώρο, τελευταίο απόκτημα από την πιο πρόσφατη (της ακριβώς προηγούμενης για να μην πω της ίδιας μέρας) επίσκεψή της σε κάποιο παζάρι.
    Τα περισσότερα είναι διάφορες εικόνες, χριστιανικού περιεχομένου, γιατί είναι και πολύ θρήσκα η κυρα Ρίτσα. Eικόνες με την Παναγία απαστράπτουσα, με τον Χριστό που αν τον κοιτάξεις απο τη μια μεριά γελάει και από την άλλη κλαίει, τον Αγιο Γεώργιο να κινείται κατά πάνω στο δράκο με μένος και σπινιάρει απότομα μόλις τον συναντά, εικόνες που αν περάσεις από μπροστά τους, με την κίνηση ενεργοποιείται κάτι και αρχίζουν ψαλμωδίες (spooky),   κάτι μινιατούρες εικόνες τάχα μου σκαλισμένες σε βράχο ( από πλαστικογυαλί) που με ένα ( κρυφό) διακοπτάκι γίνονται  tiny winy πορτατιφ και φωτίζει όταν ξυπνήσεις το βράδυ να πας τουαλέτα (ωραίο;) ,  ημερολόγια με διάφορες εικόνες αγίων, κατασκευασμένα μάλλον στην  Κίνα γιατί μετά τον μήνα Απρίλιο ήταν ο μήνας Μάϊους.
  Δώρα προορισμένα και για μένα που τα περισσότερα από αυτά του θρησκευτικού περιεχομένου,  πηγαίνουν κατευθείαν (αν δεν τα έχω δώσει σε κάποιον πολύ δικό μου άνθρωπο και φίλο...έτσι για να γελάσουμε καλοπροαίρετα και να το κρατήσει φυσικά) σε μια θρήσκα γυναίκα από τη Ρωσία που ξέρω και που χαίρεται πάρα πολύ όταν της τα δίνω καθώς τα φιλάει με πάθος και σταυροκοπιέται σχεδόν υστερικά, δίνοντάς μου ευχές στα Ρώσικα που δεν καταλαβαίνω.
   Αλλά και άλλα δώρα παίρνει η κυρά Ρίτσα...χρηστικά: ψαλίδια για τα λαχανικά, τρίφτες για το λάχανο-καρότο- κρεμμύδι (in one),

κάτι περίεργα σκουπάκια για τα χαλιά σε διάφορα σχήματα κυρίως ζωάκια όπως αυτό εδώ σε σχήμα πασχαλίτσας ( και ναι το έχω χρησιμοποιήσει!)

 

    Επίσης  παίρνει εποχιακά είδη, χριστουγεννιάτικους (ηλεκτρικούς πάντα) αγγέλους με κάτι φτερά που λάμπουν και σε υπνωτίζουν ( ο τελευταίος που μου έφερε τα περασμένα Χριστούγεννα της έπεσε κάτω και της έσπασε λίγο το κεφάλι και του έβαλε τσιρότο για να μη φαίνεται και το θεώρησε και πολύ φυσικό), μικρά χριστουγεννιάτικα δέντρα με φωτιστικές ίνες που αλλάζουν χρώματα, κάτι πασχαλινά κοτοπουλάκια  όπως επίσης και   αποκριάτικες μουτσούνες.
   Την μεγάλη γκάμα των δώρων διανθίζουν   παντόφλες, σεντόνια, πετσέτες τραπεζομάντηλα για τα καλά τραπέζια που θα κάνω (άσχετα αν δεν έχω κάνει ποτέ...αυτό δεν έχει καμιά μα καμιά σημασία για τη μαμά, υποστηρίζει πως δεν μπορεί, κάποτε θα κάνω!) και υποσέντονα κρεββατιών ( -μα μαμά δεν κατουριέμαι πάνω μου..ποτέ δεν κατουριόμουν. -Παρτο είναι βρώμικα τα στρώματα, θες  να πάθεις καμιά χολέρα;)... αντράνταχτο επιχείρημα κατά τη μαμά.
    Δώρα αμφιβόλου ποιότητας όλα φυσικά, όπως και τα πολλά πολλά κουβερλί , για τον καναπέ, για το κρεββάτι για τις πολυθρόνες , για όπου μπορείς να φανταστείς και για κάθε περίσταση, γάμου, αρραβώνα, γιορτής και σχόλης.  Σε διάφορα σχέδια (τρίγωνα, τετράγωνα, μακρόστενα κλπ), με κάτι τεράστια λουλούδια ή με κάτι πρόσωπα μοιραίων γυναικών, να τις παίρνει ο αέρας τα μαλλιά ή να δακρύζουν,  με δαντέλες και κρόσια, ωραιότατα και πολύ μοντέρνα κατα αυτήν , "να έρθει κάποιος, να τα καμαρώνει και να τα ζηλεύει. Και να μην τους πεις ποιος σου τα πήρε και  έρθουν  και μου ζητάνε να τους πάρω. Γιατί τα βρήκα φτηνά αλλά φαίνονται πανάκριβα! Θα λένε που βρίσκει τόσα λεφτά αυτή! " λεγόμενα της μαμάς πάντα. Παίρνει και σεμεδάκια ,σεμεδάκια, σεμεδάκια παντού, για την τηλεόραση, για τα τραπεζάκια,  για το μπάνιο , την κρεββατοκάμαρα, μέχρι για το  laptop μου πήρε σεμεδάκι σε διάφορα περίτεχνα σχέδια και χρώματα (που σχεδόν σε ζαλίζουν).
    Δεν θα αναφερθώ στα αρώματα, πατσουλιά  και διάφορα καλλυντικά σε υγρή ή κρεμώδη κατάσταση, σαμπουάν, αφρόλουτρα κλπ όπως και "αυθεντικότατα " γνωστά αρώματα "μάρκας" , που τα βρίσκει στην κανονική τους τιμή στα παζάρια (λιγότερο απο 5 ευρώ το ένα), λέγοντάς μου πόσο βλάκας είμαι  που κάθομαι να με κοροϊδεύουν "οι έξυπνοι" στα μαγαζιά που πάω για να  τα αγοράζω πανάκριβα χωρίς να σκέφτομαι την κρίση!
    Κι εγώ τα παίρνω όλα τα δώρα και τα περισσότερα τα στοιβάζω μέσα στην ντουλάπα, αυτά δεν τα δίνω πουθενά, όχι γιατι θέλω να τα βάλω κάπου ( στο σπίτι ή πάνω μου γιατί τα δώρα περιέχουν και ρούχα φυσικά ή αξεσουάρ για τη μηχανή μου), όμως σκέφτομαι  λεφτά έδωσε η καψερή, όλη τη σύνταξή της εκεί τη χαλάει. Γιατί να τα δωρίσω σε άλλον; Τελος πάντων. Μακρυγόρησα για να σας δείξω λοιπόν το δώρο που μου πήρε και μου το έδωσε σήμερα.

    Ενα ωραιότατο αντικουνουπικό ρεύματος που πέφτουν πάνω τα κουνούπια και τζιζ τζιζ αποδημούν εις Κύριον των Κουνουπιών. Μου είχε πάρει φυσικά πέρσι κι ένα  άλλο σε σχήμα αυγοειδούς κοτόπουλου, αρκετά μεγάλο και κίτρινο, αλλά χάλασε με το που το έβαλα στην πρίζα και το ξεχάσαμε! Με αυτά τα ηλεκτρικά αντικουνουπικά εκτός του ότι σκιάζομαι κάθε φορά που πέφτει ένα κουνούπι πάνω και θέλω να το σώσω και το διώχνω τελικά για να φύγει και χαίρομαι που το σώνω, σκέφτομαι πόσα κουνούπια μπορεί να σκοτώσει αυτό το μαραφετάκι;  Άγνωστο. Είναι λεει και για εξωτερικούς χώρους. Μα αν το βάλω έξω στο εξοχικό μου, θα πήξει σε ένα λεπτό με τόσα κουνούπια που κυκλοφορούν.
    Ομως το πήρα κι αυτό το δώρο όπως όλα τα άλλα με έκδηλη χαρά και ευχαρίστηση ( γιατί αλλιώς θα το καταλάβει η κυρα-Ρίτσα και θα με ρωτάει αν μ΄αρέσει και γιατι δεν μ αρέσει και δεν έχω γούστο κλπ κλπ) και θα το βάλω στο εξοχικό (όπως έχω κοτσάρει κι άλλα πραγματα που μου έχει δώσει γύρω γύρω στο σπίτι, μαζί με τον ημερολόγιο με το μηνα Μάϊους) να το δει η κυρα Ρίτσα όταν θα έρθει με τον κυρ Βασίλη να κάνουν κανα μπάνιο στο γιόκα τους, να χαρεί ότι όσα παίρνει τα χρησιμοποιούμε κι έτσι να συνεχίζει να παίρνει κι άλλα!
Thanx mom! Give me more, I love them all!