Θα ήθελα φυσικά αλλά και πάλι δεν ξέρω αν θα κατάφερνα τίποτα, όχι ότι δεν μπορώ, απλώς δεν το αποφασίζω. Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς , θα φαινόταν φυσιολογικό ίσως και αναγκαίο, υπο αυτές τις συνθήκες όμως θα ήταν κάπως παράτολμο. Λίγο ριψοκίνδυνο. Το να ρισκάρεις πάνω σε αυτό το θέμα περισσότερες πιθανότητες έχεις να αποτύχεις. Αν δεν το προσπαθήσεις όμως μπορεί και να μην πετύχεις ποτέ. Άλλα μου λέει το μυαλό κι άλλα η καρδιά μου και μένω μετέωρος σε ό, τι από πριν ήξερα να κάνω καλά. Να μην κάνω τίποτα! Οσο και να το κάνεις είναι μια ασφάλεια. Στατική μεν αλλά ασφάλεια. Όπως πάει μωρέ, θα δείξει. Ας κοιμηθώ λίγο ακόμα. Θα μου περάσει!
* * * * * * * Aλέξανδρος Ντερπούλης * * * * * * *
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Τρίτη 21 Αυγούστου 2012
Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012
Τρίτη 7 Αυγούστου 2012
Κάποτε αγαπημένα...
Μέρη και στιγμές κάποτε αγαπημένα που ήταν...
Κάτι γέλια, αστεϊσμοί και περιπέτεια. Ταξίδια με παρέες ή μοναξιάς. Με πλοία, τρένα ή αεροπλάνα. Στο δρόμο ανέμελοι να καταπίνουμε χιλιόμετρα. Μια μηχανή να τρέχει χωρίς σκοπό ενίοτε. Εκείνες οι μέρες ! Το απώτερο, το άμεσο παρελθόν. Στιγμές ευτυχίας με την προσμονή του ανέλπιδου. Εκείνα που έφυγαν πίσω τρέχοντας με ταχύτητες φωτός. Και όσα περιμέναμε να έρθουν που και αυτά πέρασαν ή που δεν ήρθαν ποτέ αλλά πάντα τα καρτερούσαμε.
Εικόνες αβάσταχτες από ομορφιά και νοσταλγία, γεύσεις πρωτόγνωρες, εθιστικές. Οσμές αχόρταγες , οσμές αναζωογονητικές, αγγίγματα λαίμαργα , αγάπης και απόλαυσης. Ακούσματα χαλάρωσης, ξέφρενου ρυθμού και αφύπνισης. Ολα εκείνα!
Θύμισες επώδυνες από το κάλλος που κρύβουν και φυλάττουν βαθειά μέσα τους.
Ξυπόλυτοι στα παρκέ, στα πλακάκια, στην άμμο. Ιδρώτας. Με ομπρέλλες στη βροχή ή χωρίς σε ξαφνικές καταγίδες, βρεγμένα μποτάκια, γάντια στα χέρια, κρύο στα μάγουλα, ζεστά πειράγματα. Μαζί ή μόνοι, ξεχωριστά ή ενωμένοι. Φιλιά , αγκαλιές κοιτάγματα, ματιές, τα κορμιά, τα χέρια, τα μαλλιά...
Οι μέρες, Δευτέρα, Τετάρτη , Παρασκευή και κάτι Σαββατοκύριακα, ηλιόλουστα, ανήλια, βροχερά, κρύα και καυτά. Περασμένες μέρες, μελλοντικές μέρες. Αδιάφορα σημαντικές.
Και οι ώρες, του πρωινού πότε με καφέ στη βεράντα ή εκεί στο τραπεζάκι, πότε με πρωινά σε ξενοδοχεία ή κάτι στο χέρι. Απογεύματα αδρανή και νύχτες υπόσχεσης, μεσημέρια...αυτά τα μεσημέρια!
'Ολοι οι μήνες, Δεκέμβριος , Ιανουάριος, Απρίλιος, Μαϊος, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Ιούλιος και ένας Αυγουστος γεμάτος από φεγγάρια και η αρμύρα μόνιμη στο στήθος. Αυτός ο Αύγουστος! Ο πιο σκληρός μήνας, Οχι , Οχι ο Απρίλιος!
Τα χρόνια...που πέρασαν.
Τι έγινε; που χάλασε;
Ν' αναζητήσω, μην ξεχάσω...
Μέρη και στιγμές κάποτε αγαπημένα που ήταν...
Κάτι γέλια, αστεϊσμοί και περιπέτεια. Ταξίδια με παρέες ή μοναξιάς. Με πλοία, τρένα ή αεροπλάνα. Στο δρόμο ανέμελοι να καταπίνουμε χιλιόμετρα. Μια μηχανή να τρέχει χωρίς σκοπό ενίοτε. Εκείνες οι μέρες ! Το απώτερο, το άμεσο παρελθόν. Στιγμές ευτυχίας με την προσμονή του ανέλπιδου. Εκείνα που έφυγαν πίσω τρέχοντας με ταχύτητες φωτός. Και όσα περιμέναμε να έρθουν που και αυτά πέρασαν ή που δεν ήρθαν ποτέ αλλά πάντα τα καρτερούσαμε.
Εικόνες αβάσταχτες από ομορφιά και νοσταλγία, γεύσεις πρωτόγνωρες, εθιστικές. Οσμές αχόρταγες , οσμές αναζωογονητικές, αγγίγματα λαίμαργα , αγάπης και απόλαυσης. Ακούσματα χαλάρωσης, ξέφρενου ρυθμού και αφύπνισης. Ολα εκείνα!
Θύμισες επώδυνες από το κάλλος που κρύβουν και φυλάττουν βαθειά μέσα τους.
Ξυπόλυτοι στα παρκέ, στα πλακάκια, στην άμμο. Ιδρώτας. Με ομπρέλλες στη βροχή ή χωρίς σε ξαφνικές καταγίδες, βρεγμένα μποτάκια, γάντια στα χέρια, κρύο στα μάγουλα, ζεστά πειράγματα. Μαζί ή μόνοι, ξεχωριστά ή ενωμένοι. Φιλιά , αγκαλιές κοιτάγματα, ματιές, τα κορμιά, τα χέρια, τα μαλλιά...
Οι μέρες, Δευτέρα, Τετάρτη , Παρασκευή και κάτι Σαββατοκύριακα, ηλιόλουστα, ανήλια, βροχερά, κρύα και καυτά. Περασμένες μέρες, μελλοντικές μέρες. Αδιάφορα σημαντικές.
Και οι ώρες, του πρωινού πότε με καφέ στη βεράντα ή εκεί στο τραπεζάκι, πότε με πρωινά σε ξενοδοχεία ή κάτι στο χέρι. Απογεύματα αδρανή και νύχτες υπόσχεσης, μεσημέρια...αυτά τα μεσημέρια!
'Ολοι οι μήνες, Δεκέμβριος , Ιανουάριος, Απρίλιος, Μαϊος, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Ιούλιος και ένας Αυγουστος γεμάτος από φεγγάρια και η αρμύρα μόνιμη στο στήθος. Αυτός ο Αύγουστος! Ο πιο σκληρός μήνας, Οχι , Οχι ο Απρίλιος!
Τα χρόνια...που πέρασαν.
Τι έγινε; που χάλασε;
Ν' αναζητήσω, μην ξεχάσω...
Μέρη και στιγμές κάποτε αγαπημένα που ήταν...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)